Beroemde Narcisten

Een terugblik op het leven van beroemde mensen die veel tekenen van narcistisch gedrag vertonen kan ons veel leren. Het laat ons het schadelijke gedrag zien, dat narcisme met zich meebrengt en zo kunnen we het patroon beter leren begrijpen.


De Iconische Acteur

Hij was dan wel een iconische acteur, maar Marlon Brando was ook een arrogante, in zichzelf gekeerd rokkenjager met een onbevredigende lust voor voedsel en seks. Hoewel hij heel charmant en gul kon zijn, was hij vaak zeer wreed, irrationeel en paranoïde. Hij was een holle, onvolwassen man, die nooit genoeg geld, roem, seks, of liefde zou kunnen hebben.


Hoe kon Brando een dergelijke persoonlijkheid worden? Hij was de enige zoon van een zuipende, flirtende, gewelddadige vader en een alcoholische moeder. Brando senior had gewelddadige buien, bezocht bordelen, had constant affaires en was gewelddadig. Het leven met zo'n man bracht Brando's moeder tot alcoholisme. Ze verafgoodde haar enige zoon, vertelde hem dat hij een genie was, maar verwaarloosde hem en stelde haar eigen behoeften voor die van hem.


Brando haatte zijn vader en aanbad, voelde medelijden en beschermende zijn moeder. Hij ergerde zich aan zijn beide ouders voor het negeren van hem. Het misbruik als kind, bracht een woede en een wereld met zich mee, die hem zijn hele leven last bezorgde en waarschijnlijk ook het grandioze, valse zelfbeeld van de narcist creëerde.


De Koninklijke Narcist

Langzamerhand is het narcistische patroon zichtbaar geworden, van de ongekroonde onderkoning van Nederland. Je kunt bij prins Bernhard zowat alle diagnostische criteria aanvinken voor psychopathie en narcisme. Bernard was een vrolijke jongen, egoïstisch, oppervlakkig charmant, promiscue, impulsief, roekeloos en onbetrouwbaar. In het geval van psychopathie, gaat het om morele waan-zin en kronkels die voor een gemiddelde mens met geweten niet te volgen zijn.


Corruptie, landverraad en polygamie? Hoe kan zo iemand het Nederlandse volk zo lang een rad voor het oog draaien? Waarom was 'deugniet' prins Bernhard zo razend populair? Heel Nederland heeft zich in de man vergist. Dat hoort erbij, want narcisten zijn immers uiterst charmant en weten dus een heel volk daarmee in te pakken.


Het kan niemand ontgaan dat de prins hier en daar nog wat dochters had verwekt. Omdat Juliana de koningin was en aan het landsbelang moest denken, was ze verplicht, om het met hem uit te houden. Kortom, met Bernhard was er wel degelijk iets aan de hand. Uiteindelijk was hij dus toch geen "deugniet" of "schavuit", de romantische versie van het grote publiek, maar iemand met een narcistische inslag en een psychopathisch defect in de hersenen.


De Wrede Kunstenaar 

Volgens vele is Pablo Picasso, de grootste kunstenaar van de twintigste eeuw, hij was ook een narcist. Onder een buitenkant van charme en gezelligheid, zat een sarcastische, kwaadaardige en wrede man. In elke relatie, met mannen, vrouwen en zijn eigen kinderen, eiste hij van aanbidding in ruil werden zijn gedomineerd, gemanipuleerd, verraden en misbruikt. Mensen waren alleen van belang voor hem als hij ze kon gebruiken en wanneer ze geen andere doeleinden dienen, ontdeed hij zich van ze.

Picasso leidde een fijn leven, met liefhebbende ouders een ondersteunende familie, vrienden en opdrachtgevers. Hij had geluk, goede gezondheid, roem, onmetelijke rijkdom en een stroom van mooie vrouwen die zich wijdde aan zijn geluk. Maar hij was niet dankbaar voor zijn geluk. Zijn antwoord op de liefde was sadistische psychologische spelletjes, dubbelhartigheid en afwijzing. Zijn hele leven heeft hij niemand anders blij gemaakt dan zichzelf.


De Kleine Korporaal 

Een andere bekende narcist uit de wereldgeschiedenis is Napoleon Bonaparte. Al op jonge leeftijd werden allerlei leidinggevende kwaliteiten aan hem toegedicht. Naarmate hij ouder werd nam dit echter zulke extreme vormen aan, dat hij uit was op alleenheerschappij. Hij maakte de weg vrij voor het nationalisme en de daaruit voortkomende natiestaat.


Ondanks machtsmisbruik en zelfverrijking door Napoleon is zijn invloed op cultuur en bestuur van Europa van groot en blijvend belang gebleken. De waardering van zijn werk wordt echter gehinderd door de door Napoleon doelbewust gecreëerde legende. Op Sint-Helena is door de verbannen keizer zes jaar lang hard gewerkt aan een revisie van zijn loopbaan en de legende van de goedbedoelende, populaire staatsman. Alle mislukkingen werden op het conto van anderen geschreven.


Door deze verwrongen beeldvorming en de halve waarheden is het moeilijk om een objectief beeld te krijgen. De Napoleon literatuur telde in 1946 al meer dan 100.000 werken. Sommige biografen zien hem als een hebzuchtige en nietsontziende tiran. Anderen zien hem als de goedhartige "kleine korporaal" en benadrukken zijn prestaties.


Gevaarlijke Narcisten

Jim Jones, de charismatische leider van de People's Temple, was de man die leiding gaf aan meer dan 900 van zijn volgelingen om massaal zelfmoord te plegen. Hij vermoorde ook zijn eigen kinderen. Hij was een narcist, net zoals Adolph Hitler, Josef Stalin, Saddam Hoessein en Kim Jong Ill. 

Al deze mannen hadden een enorme invloed op hun volgers. Ze creëerden een persoonlijkheidscultus rond zichzelf en met hun vlammende toespraken kregen ze vele bewonderaars. Ze beloofde gouden tijden voor hun volgelingen, maar ze brachten slechts dood en verderf. 

Gelukkig vormen de meeste narcisten niet zo'n massale bedreiging voor anderen..., ze zijn alleen maar met zichzelf bezig. Je moet echter nooit het manipulatieve genie van pathologische narcisten onderschatten, of ze nu beroemd zijn of niet!